Casiopeia - blog

Casiopeia Czasem czuję coś dziwnego, zmęczenie, połączone z irytacją, łatwo wtedy wybucham. Zorientowałam się, że czuję się tak z reguły wtedy, kiedy za mało czasu spędzam w samotności. Lubię sama przebywać, sama sprzątać, sama spać, wtedy jest mi miło, moja psychika ładuje wtedy akumulatory. Próbowałam z siebie zrobić ekstrawertyka, z marnym, wręcz fatalnym skutkiem.

Tylko co począć, kiedy druga osoba na tych paru metrach kwadratowych razy dwa pomieszczenia jakoś nie chce się do tego dostosować.Jest chyba nawet gorzej - obie połówki tego jabłka uwielbiają samotność. Częściej przychodzą teraz burze, atmosfera ciągle napięta a wyładowania następują znienacka. Ech... czasem ciężko pojąć samego siebie i być wyrozumiałym wobec człowieka obok.

Jestem wdzięczna współczesności za Internet, w którym mogę poszperać, za podręcznik z psychologii w którym mogę znależć jakieś rozwiązanie, kartkę papieru na której mogę napisać pamiętniczek w wersji prawie dorosłej.

Jednak wciąż za mało wdzięczna za widownię, która jest po drugiej stronie, za sąsiadkę, która pewnie potrafi być tak samo empatyczna jak ja i pewnie ulżyłyby w cierpieniu, za koleżankę przy biurku obok.
 KOMENTARZE (2) 
WakeToSleep Wymowne. Po północy.
2016-08-07 03:14
Casiopeia Heh, bo pisane po 22.
2016-08-07 13:05
Casiopeia Mój ojciec któregoś wieczora
pijany pochylił się nad moim łóżkiem
i wycedził z obrzydzeniem:
Robisz się podobna do swojej matki...
Wiesz, jedyne, co dobrego mam ze
związku z nia to ty. Reszty nie chcę pamiętać.
Taki komplement usłyszałam i po chwili poczułam, jak
moja wściekłość miesza się z odrazą.

Tego samego dnia, parę godzin wcześniej,
porąbał szafkę młotkiem na oczach
swojej drugiej żony i moich. Składał ją
w towarzystwie piwa, sporej ilości.
Ja, 22 letnia mloda kobieta, studentka medycyny,
rozmarzona jeszcze i spragniona dobrych rzeczy,
w środku krzyczałam - dlaczego to robisz - mi i tej kobiecie?

Dostaję taki prezent od swojego ojca, na resztę
życia. Żebym przypadkiem nie pomyślała,
że jestem coś warta.

Szczęśliwej Drogi Córuniu,
Niechaj Ci się wiedzie!
 KOMENTARZE (6) 
Lukrecja79 Ojej :/ wyrazy współczucia...a nie możesz się wyprowadzić???
2016-05-01 16:41
Casiopeia Dzięki za wyrazy empatii. Ta sytuacja działa się 5 lat temu, i chyba dopiero teraz pewne rzeczy przetrawiłam i zaczynam o tym pisać. Napisałam o tym, bo tamta sytuacja nabrała teraz dla mnie innego znaczenia. Fizycznie i psychicznie jest już bezpiecznie... :)
2016-05-02 09:35
sierpien87 Wiem coś dobrze o tym. . . .tylko ,że ja Mojego w ogóle nie obchodzę. . .i dobrze,że wylewasz to z siebie. . .we Mnie to siedzi i siedziec bedzie. . . .pozdrawiam.
2016-05-02 19:14
sierpien87 lubię to! ;)
2016-05-02 19:14
Casiopeia Mój też olał mnie parę lat temu. Jeszcze będąc na studiach zaprosiłam go do siebie, do miasta w którym studiowałam. Myślałam, że pogadamy, pośmiejemy się. On cały wieczór jeździł taksówką w poszukiwaniu monopolowego, a potem w domu pił. Jeszcze troche miałam z nim kontakt, od paru lat zajął się wyłącznie swoją drugą rodzinką. Nie jest łatwo, ale staraj się komuś o tym powiedzieć, nawet mówienie do siebie albo pisanie pomaga. Artykuły, audycje o DDA.Ja jestem chyba na początku tej drogi. Pisząc tu spodziewałam się chyba tylko krytyki, bo czego można się spodziewać od obcych, tym bardziej w internecie, skoro od własnej rodziny dostawało się pomyje. Cieszę się, że piszecie, i to nie pomyje :)
2016-05-03 10:15
sierpien87 "Dzieciństwo ma bardzo, ale to bardzo duży wpływ na nasze dorosłe życie "- kiedyś usłyszałam to na wykładzie z psychologii. . . .zrozumiałam to po paru latach. . . Dzieciństwo to co się dzieje w domu, relacje rodziców ma tak ogromny wpływ na nasza dorosłość. Dzieci uczą się przez naśladowanie. .. to co im Rodzice winni pokazać - chodzi mi o prawidłowe wzorce postępowania- wynoszą potem w dorosłym życiu. . .Będziesz zawsze żal nosiła w sobie za postępowanie Twojego Ojca. Uwierz ja go noszę. Bo Mojego nigdy nie było, chował głowę w piasek. Musisz nauczyć się z tym żyć-otoczyć kogoś miłością i nie zatracać się w przeszłość tak bolesną... Choć jednocześnie nie zapomniana...Ja raczej jestem DDzRD.
2016-05-03 17:12
Casiopeia Miejsce, w którym teraz jestem robi mi dobrze na głowę, na ciało, na wszystko. Spokojna mieścina, choć ma swoje wady, kładzie na łopatki to wielkomiejskie coś, nazywane dumnie Tfu-Tfu Aglomeracją.
Na samą myśl o powrocie tam czuję lęk (na szczęście krótkotrwały), który ustępuje w chwili gdy uświadamiam sobie, że nie słyszę za oknem pędu jeżdżących Tfu-Tfu Wielką Główną Ulicą aut. Wtedy robi mi się lepiej, jednak potrzebuję jeszcze kilku dni, żeby zrzucić z siebie ten uliczny szum, chaos i bezsens. Na szczęście okazało się, że zagłębił się tuż pod powierzchnią mnie, więc samoistnie ustępuje.

Co tam jest takiego, czego nie ma tu? Setki tysięcy ludzi? Podobno człowiekowi wystarczy piętnaście osób, z którymi jest w bliższym kontakcie. Komputery, tramwaje, liczne galerie?

Nie...to małe miejsce na ziemi nasuwa mi myśl, że jeśli cokolwiek na tej ziemi ma być moje, musi to być małe, zrozumiałe, pachnące jak włosy zmierzwione wiatrem i wilgotne, wieczorne powietrze.
 KOMENTARZE (4) 
kalibra lubię to! ;)
2016-04-27 23:12
Karolajna89 lubię to! ;)
2016-04-28 08:25
Lukrecja79 lubię to! ;)
2016-04-28 08:40
tosca1969 lubię to! ;)
2016-04-28 23:22

Witaj, Zaloguj się

Artykuły zoologiczne na Ceneo

Casiopeia w portalu

Archiwum BLOGA

© KOBIETY KOBIETOM 2001-2024