Poziomki **

Jakoś się nie udał ten film Percy Adlonowi. A szkoda, bo historia jest interesująca i absolutnie daje do myślenia.

W Poziomkach mamy kilka tematów rozwijających się jednocześnie, a które można wziąć pod wspólny mianownik pod tytułem: "przynależność do grupy". Kotzebue, eskimoska dziewczyna, która jest tak męska, że często uchodzi za chłopaka jest podrzutkiem i odczuwa dotkliwie brak własnej rodziny lub chociażby informacji o tym, kim są jej rodzice. Roswitha natomiast jest Niemką z Berlina Wschodniego, przed laty uciekła na druga stronę muru tracąc niestety swojego młodego męża, który padł ofiarą kul wartowników. Pracuje w bibliotece na zimnej Alasce, dokąd zaniósł ją los emigrantki. Obie kobiety zaprzyjaźniają się, co w przypadku Kotzebue przeradza się w dużo głębsze uczucie - jeszcze jeden aspekt poszukiwania jakiejś wspólnoty w tym filmie.

Niestety, Poziomki nie są sukcesem ani filmowym, ani aktorskim. Filmowi brakuje dynamiki, a aktorom profesjonalizmu. Mimo, że bardzo lubię k.d.lang i miło mi jest zawiesić oko na niej w tym filmie to przyznaję, że jej umiejętności aktorskie pozostawiają dużo do życzenia i szczególnie jej interakcja z Roswithą irytuje, bo jest sztywniejsza niż sytuacja tego wymaga.