stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Dyskusje, wymiana opinii i doświadczeń na tematy związane z życiem kobiet kochających kobiety. Wsparcie dla potrzebujących.
Mayali
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 262
Rejestracja: 24 lut 2022, o 22:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Mayali » 6 wrz 2022, o 22:12

wojtek pisze:
6 wrz 2022, o 22:08
Mayali pisze:
6 wrz 2022, o 22:05
wojtek pisze:
6 wrz 2022, o 21:55


wiesz ile małżeństw od bzykania zaczęło? :wink:
W moim wypadku? Żadne bzykanie nie skończyło się małżeństwem. :-P
Na całe szczęście... dopiero by było...
no i mój wspaniały wątek o miłości skończył się na bzykaniu :lol: wszystko zawsze kończy się na bzykaniu :sex: :mrgreen:
O bzykaniu w wyobraźni... niestety...
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 6 wrz 2022, o 22:15

Mayali pisze:
6 wrz 2022, o 22:12
O bzykaniu w wyobraźni... niestety...
to działaj bardziej w tym kierunku :wink: i daj znać jak już dojdzie do prawdziwego bzykania :P trzynam kciuki :wink:
Awatar użytkownika
neutrall
natchniona foremka
natchniona foremka
Posty: 345
Rejestracja: 5 kwie 2014, o 16:27

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: neutrall » 7 wrz 2022, o 01:41

Mayali pisze:
6 wrz 2022, o 12:07
Ta konkretna osoba to jest typ, który nie umie przyjmować, a chce wyłącznie dawać. Wszystko musi zrobić sama, a życie ją skopało równo i niestety pokrzywiło trochę wizję zdrowej relacji. Ma to odbicie w pracy i w związkach. Ale umie dawać pięknie... tylko, że pięknie się przy tym spala powtarzając "muszę sama bo nikt za mnie tego dobrze nie zrobi".
Ja z kolei chcę mieć poczucie, że to co daję, jest przyjęte, a nie, że jak jej zabraknie zasobów to wpadnie w panikę i zwieje bo ma zobowiązania i musi sama to ogarnąć.
To mi wygląda na syndrom "Dorosłego Dziecka z Dysfunkcyjnego Domu"... Trudny temat, ale nie, nie możliwy do przepracowania... Jeśli ta kobieta, tego oczywiście chce i jest w stanie, jeszcze wyrugować i skorygować takie podejście do relacji w związku. Bo im dalej w las i czym skorupka nasiąknęła za młodu tym gorzej...
I tak jak prawidłowo to zdiagnozowałaś, takie osoby mają tendencje do (tymczasowego) uciekania ze związku, we własne problemy, dopóty dopóki ich same nie rozwiążą.
I tak jak wspomniałaś, takie osoby są sprawcze i często radzą sobie z problemami za dwoje i biorą wszystkie problemy na barki. W krótkiej perspektywie, to mogłoby się wydawać dobre i takie jednostki bywają dużym wsparciem, ale w dłuższej perspektywie nie dawają się wykazać drugiej stronie i bywa to frustrujące bo czynna osoba wpędza, drugą strone w bierność. W zasadzie trudno mi tu coś radzić... Z pewnością pierwszym zasadniczym krokiem, to nauczenie osoby czynnej i dającej, mówienia o swoich problemach i to raczej persfazją, na dobry początek w drobnych sytuacjach. Wszelkie karkołomne sposoby na siłe, napotykają na mur. Następnie próby proponowania (konstruktywnych) rozwiązań. Wszelkie formy miękkiego wsparcia też są ważne, ale są raczej odbierane przez czynną strone, bardziej jako szum informacyjny niż realne wsparcie. Trudny przypadek człowieka... Ale jeśli masz odpowiednio dużo cierpliwości i zaparcia, to nic nie stoi na przeszkodzie aby to razem przepracować.
''Wolność to stan umysłu''
Awatar użytkownika
AniaMac
uzależniona foremka
uzależniona foremka
Posty: 847
Rejestracja: 2 lut 2016, o 14:30

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: AniaMac » 7 wrz 2022, o 04:09

No dobrze, mówimy tutaj o umiejętności równego dawania i przyjmowania w zamian. Jakie to ma korelacje z wolnością w związku? Czyż zdrowy związek nie buduje się głównie na wolności, bo wolność to miłość? Wolność dla drugiej osoby do bycia taką sobą jaką jest i wolność do bycia sobą? I teraz w tej wolności, czy my z tym wszystkim co pragniemy dać drugiej osobie nie odbieramy jej wolności do doświadczania życia po swojemu? Równowaga ma polegać na tym, że ja Ci dam tyle ile Ty mi dajesz, nie więcej nie mniej. Czy właściwie nie wchodzimy w relacje, nie po to żeby coś dostać, a żeby właśnie doświadczać swojej obecności? I teraz, zależy co my chcemy dać, a druga osoba nie chce tego przyjąć i dlaczego. Właściwie po co mi Twoja troska, skoro ja tyle lat nieźle radziłam sobie sama i tej troski nie potrzebuję? W zamian o dzieleniu się moimi porażkami nie pragnę Twoich rad, które nastają na moją wolność do działania w określony sposób, a zwyczajnego wsparcia, poklepanie po ramieniu, chętnego ucha i rozmowy w stylu: Właściwie mówisz mi o tym, to jest przykre, smutne i dotyka mnie to. Czego ode mnie oczekujesz? Potrzebujesz rady? Czy pragniesz tylko żebym Cię wysłuchała? Być może podzieliła się własnymi doświadczeniami?
Czy to właśnie w związku nie powinna trwać nieustanna czuła komunikacja w stylu, czego oczekujesz w tej chwili ode mnie wchodząc ze mną w kontakt? Czego teraz potrzebujesz? Chcę Ci coś dać, dam Ci ale powiedz czego potrzebujesz? Wsparcia? Ok. Uwagi? Ok.Wysluchania? Ok.Wymiany poglądów? Ok. Nieustanna czuła komunikacja w której brak jest złości, rozczarowania, wściekłości i bezradności wobec tego, że druga osoba Ciebie nie potrzebuje, ale pragnie z Tobą być dla Twojej uwagi, obecności, energii. Pragnie z Tobą być bo czuję się przy Tobie jak w domu, który ma w sercu, a z Tobą jakby ten dom się rozrasta tak, że czuje się bardziej bezpiecznie,bardziej stabilnie, zdecydowanie cieplej.
I ja tu nie neguję faktu, że taki problem z przyjmowaniem występuje. Ja tylko pragnę zaznaczyć, wskazać na to w jaki sposób pragniemy komuś coś dać, czy robimy to na siłę czy dajemy drugiej osobie wybór do tego czy taką pomoc pragnie przyjąć. Często to właśnie wybór sprawia, że osoba decyduje się na przyjęcie a nie nacisk, manipulacja, nastawanie na czyjąś wolność do ponoszenia strat, porażek, doświadczania własnych problemów.
Natomiast drugą sprawą jest zamykanie się w sobie i nie mówienie o swoich problemach. Tu też może to być pokłosie nastawanie na kogoś czyjąś troską, nadopiekuńczością, ferowaniem swoimi pomysłami na siłę by rozwiązać problem drugiej osoby. Jeśli osoba się zamyka w sobie oznacza to tyle, że nie czuję przestrzeni na to żeby się otworzyć, że nie czuje że może zostać wysłuchaną.
Czasem jedyne czego właściwie potrzebujemy to po prostu przestrzeni na naszą wolność oraz czułego ucha.
Mayali
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 262
Rejestracja: 24 lut 2022, o 22:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Mayali » 7 wrz 2022, o 09:38

AniaMac pisze:
7 wrz 2022, o 04:09
(...) I teraz w tej wolności, czy my z tym wszystkim co pragniemy dać drugiej osobie nie odbieramy jej wolności do doświadczania życia po swojemu? Właściwie po co mi Twoja troska, skoro ja tyle lat nieźle radziłam sobie sama i tej troski nie potrzebuję?
(...)
nieustanna czuła komunikacja w stylu, czego oczekujesz w tej chwili ode mnie wchodząc ze mną w kontakt? Czego teraz potrzebujesz? Chcę Ci coś dać, dam Ci ale powiedz czego potrzebujesz? Wsparcia? Ok. Uwagi? Ok.Wysluchania? Ok.Wymiany poglądów? Ok. Nieustanna czuła komunikacja w której brak jest złości, rozczarowania, wściekłości i bezradności wobec tego, że druga osoba Ciebie nie potrzebuje, ale pragnie z Tobą być dla Twojej uwagi, obecności, energii.
(...)
Takie podejście też przyjęłam i stosowałam. Dawanie jest i tak bardzo trudne. Trzeba mocno zdystansować się do tego, co my uważamy za słuszne. Tutaj dawanie i przymowanie wymaga otwartości drugiej strony na taki proces. Proces ma to do siebie, że nie jest prostą linią wznoszącą się ku naszym wyidealizowanym celom jak tylko podejmiemy dzialania. Czasem to jest odbijanie się od siebie jak piłeczki ping pongowe i docieranie się, "przerwy w dostawach prądu". Wzloty, upadki, chwile samotności na przemyślenia. Ja też muszę się nauczyć funkcjonować w takim układzie. Muszę nauczyć się nowej metody dawania, której nie znam. Jest dla mnie kompletnie nowa i niezrozumiała. Często powoduje frustrację, a co dopiero musi odczuwać druga strona, która nagle może coś otrzymać i chociaż doskonale wie co chce i ma to pięknie uświadomione, to ja też muszę zmienić swoje wzorce zachowań i zanim się tego nauczę to potrwa i popełnię jeszcze błędy. Jak już zdawało się, że jesteśmy na bardzo dobrej drodze, to spokój i bezpieczeństwo emocjonalne stało się zagrożeniem i... odbiła się jak piłeczka ping pongowa. Ja też się odbijam, gdy ktoś mnie nagle pokocha i otwarcie o tym mówi. Moja wiara w miłość jest zachwiana przez moje doświadczenia. Mam uświadomione to, że ktoś ucieka, bo ja najczęściej powoduję tą ucieczkę. Robię podświadomie wszystko aby zostać sama, atakuję, ciskam się i jestem w tym przerażająco skuteczna. Dwa ognie, dwa bieguny, emocja i intelekt, przyciąganie i odpychanie... miłość może nie wystarczyć ale może bardzo pomóc jeśli chęci są, a tutaj są... albo przynajmniej były... Możemy sobie coś wzajemnie dawać i to COŚ jest w moim subiektywnym mniemaniu bardzo cenne i w skali życia może nam dać szczęście.
Może jest tak, że ona tego nie chce i postanowiła, że nie będzie nad tym pracować. Nie ma na to przestrzeni, czasu, gotowości emocjonalnej. To też jest ok. Nie mam zamiaru sugerować płytkiego bzykania. Jeśli relacja jest głęboka to nie zamierzam jej spłycać. U nas seks nie wynikał z fizycznego pożądania ale pragnienia bliskości i przyciągania na znacznie głębszym poziomie.
Ale oczywiście nie odmówię jeśli zaproponuje spotkanie, tylko, że to będzie miało swoje konsekwencje w emocjach i my obydwie dobrze o tym wiemy. Nie czekam, bo jeśli nie będzie gotowa, a może nigdy nie być, to moje czekanie będzie robieniem sobie krzywdy. Bez sensu. Mogę jedynie pogodzić się z tym jak jest, a jest mi z tym niewymownie ciężko... Mam tylko nadzieję, że zrobiłam jej dobrze swoją obecnością w jej życiu i że to zakiełkuje i może, tylko może... przyjdzie do "domu".
Tymczasowo jestem emocjonalnie niedostępna. Fizycznie na razie mam świrujące libido i moje ciało pragnie bliskości. Jak się jest głodnym to trzeba pilnować aby jakość tego, czym karmisz ciało nie była słaba.
Awatar użytkownika
AniaMac
uzależniona foremka
uzależniona foremka
Posty: 847
Rejestracja: 2 lut 2016, o 14:30

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: AniaMac » 7 wrz 2022, o 10:08

A ja się zdecydowanie cieszę, że pomimo ludzi luster w których mogłabym oglądać swoje wady, a którzy nie są w stanie przejrzeć się we mnie i zobaczyć siebie, jestem na swojej, na właściwej ścieżce, która jest wolna od zmartwień typu straciłam, już nigdy, to był ten człowiek, tylko z nią. Cieszę się z tego braku przywiązania, z tego braku cierpienia odejść czy ucieczek, z wolności w swoim byciu sobą, braku uzależnienia od jednostki, z tej umiejętności puszczania ludzi, nie trzymania ich w klatce. I choć palę mosty to staram się nie zamykać na nowe połączenia, które gdy nadejdzie czas gotowe będą się nawiązać. Ludzie odchodzą i już nigdy nie wrócą, bo Ci którym pozwolimy wrócić będą już innymi ludźmi, być , może takimi, którym dzięki naszej nieobecności wyrosły skrzydła. Skrzydła niezależności i wolności.
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 10:33

niestety często jest że się uprzemy na siłę że ma wyjść z tą a nie inną osobą, i trwamy w tym przekonaniu, pomimo że widzimy że nic nie wychodzi, że nic się nie zmienia na lepsze, że czas mija a my ciągle jesteśmy w tym samym miejscu, cierpimy, męczymy się, łudzimy się i karmimy nadzieją że jak nie teraz to kiedyś, zamiast wreszcie pozwolić sobie zakończyć coś co nie działa, za to powoduje stratę czasu, nerwów, zdrowia. i nawet jeśli to była najlepsza osoba z jaką mogłyśmy być, to jeśli widzę że nic z tego nie mam i to sie nie zmienia od dłuższego czasu, to odchodzę, bo lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu. no niestety życie nie jest z gumy, szybko przelatuje przez palce i pewne nadzieje czasem trzeba porzucić, na rzecz budowania czegoś z kimś kto jest dostępny tu i teraz i nie każe na siebie czekać bóg wie ile.
LastBreath
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 233
Rejestracja: 31 mar 2022, o 21:55

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: LastBreath » 7 wrz 2022, o 10:46

AniaMac pisze:
7 wrz 2022, o 10:08
A ja się zdecydowanie cieszę, że pomimo ludzi luster w których mogłabym oglądać swoje wady, a którzy nie są w stanie przejrzeć się we mnie i zobaczyć siebie, jestem na swojej, na właściwej ścieżce, która jest wolna od zmartwień typu straciłam, już nigdy, to był ten człowiek, tylko z nią. Cieszę się z tego braku przywiązania, z tego braku cierpienia odejść czy ucieczek, z wolności w swoim byciu sobą, braku uzależnienia od jednostki, z tej umiejętności puszczania ludzi, nie trzymania ich w klatce. I choć palę mosty to staram się nie zamykać na nowe połączenia, które gdy nadejdzie czas gotowe będą się nawiązać. Ludzie odchodzą i już nigdy nie wrócą, bo Ci którym pozwolimy wrócić będą już innymi ludźmi, być , może takimi, którym dzięki naszej nieobecności wyrosły skrzydła. Skrzydła niezależności i wolności.
Amen.
Niemal wyjęte z mojej głowy. Z tym, że ja jeszcze zupełnie „wolna” emocjonalnie nie jestem, ale będę.. jeszcze trochę.
Mayali
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 262
Rejestracja: 24 lut 2022, o 22:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Mayali » 7 wrz 2022, o 10:58

Ja nigdzie nie powiedziałam, że będę na nią czekać do śmierci. Nie powiedziałam też, że się już nigdy w życiu z nikim nie zwiążę. Nie chcę jej spotykać jeśli nic z tego ma nie wyniknąć i tyle. Mam ten komfort, że prawdopodobieństwo przypadku jest znikome.
Napisałam, że w tej chwili liżę rany. Wyciągam wnioski, skupiam się na przyszłości. Nie myślę o nikim nowym bo to nie jest na to czas. Teraz obserwuję siebie i otoczenie i sobie powolutku idę do przodu. Żyję, czuję, myślę...
Dokonałam rozbioru psychologicznego, przyglądam się temu. Przyjmuję, że są różne przyczyny i opcje oraz drogi, które nastąpią potem.
Wciągam wnioski... kocham niezaprzeczalnie i... w zasadzie to tyle. Kochałam już w życiu nie raz. Niektórych ludzi kocha się całe życie i to nie jest jakaś tragedia i drama operowa... W moim wieku ma się już trochę doświadczenia życiowego za sobą i kilka prób zbudowania bezpiecznego domu. Nie zmienię się w kamień ani nie spalę mostów, to w dalszej perspektywie też jest zgubne.
LastBreath
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 233
Rejestracja: 31 mar 2022, o 21:55

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: LastBreath » 7 wrz 2022, o 11:15

I słusznie.. taka postawa świadczy o dojrzałości i wysokiej samoświadomości. Trzeba dać sobie czas i przestrzeń na przeżycie żałoby i wyciągnięcie odpowiednich wniosków. Chociażby po to by nie ranić w przyszłości siebie i innych. Szkoda, że tak niewiele jest osób, które potrafią się zmierzyć z własnymi demonami i skaczą z kwiatka na kwiatek w celu ukojenia swojego bólu, siejąc tym samym spustoszenie.
LastBreath
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 233
Rejestracja: 31 mar 2022, o 21:55

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: LastBreath » 7 wrz 2022, o 11:59

1631CFE4-8D22-4421-9544-AAB457739244.jpeg
1631CFE4-8D22-4421-9544-AAB457739244.jpeg (168.78 KiB) Przejrzano 3051 razy
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 12:12

Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 10:58
Ja nigdzie nie powiedziałam, że będę na nią czekać do śmierci. Nie powiedziałam też, że się już nigdy w życiu z nikim nie zwiążę. Nie chcę jej spotykać jeśli nic z tego ma nie wyniknąć i tyle. Mam ten komfort, że prawdopodobieństwo przypadku jest znikome.
Napisałam, że w tej chwili liżę rany. Wyciągam wnioski, skupiam się na przyszłości. Nie myślę o nikim nowym bo to nie jest na to czas. Teraz obserwuję siebie i otoczenie i sobie powolutku idę do przodu. Żyję, czuję, myślę...
Dokonałam rozbioru psychologicznego, przyglądam się temu. Przyjmuję, że są różne przyczyny i opcje oraz drogi, które nastąpią potem.
Wciągam wnioski... kocham niezaprzeczalnie i... w zasadzie to tyle. Kochałam już w życiu nie raz. Niektórych ludzi kocha się całe życie i to nie jest jakaś tragedia i drama operowa... W moim wieku ma się już trochę doświadczenia życiowego za sobą i kilka prób zbudowania bezpiecznego domu. Nie zmienię się w kamień ani nie spalę mostów, to w dalszej perspektywie też jest zgubne.
nie napisałam do ciebie tylko ogólnie.
Awatar użytkownika
AniaMac
uzależniona foremka
uzależniona foremka
Posty: 847
Rejestracja: 2 lut 2016, o 14:30

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: AniaMac » 7 wrz 2022, o 12:26

Tam, od razu zamieniać się w kamień, zabijać miłość, wyrywać sobie serce, albo wprost przeciwnie zamykać na spustów cztery... Nie. Po prostu spojrzeć prawdzie w oczy, czym to uczucie właściwie jest i czemu sprawia przykrość. Z jakiej perspektywy na to uczucie spojrzeć by było nam linią startu, wyskocznią, a nie metą, finiszem, dołem. No czuję miłość, no kocham, ale czy to aby nie jest przywiązanie? Czy to aby nie jest uzależnienie od drugiej osoby? Co właściwie kocham w tej osobie, a co mnie tak rani? Czy chcę mieć tą osobę czy chcę jej doświadczać? Czego mi tutaj brakuje? Czy jestem całością czy są we mnie braki do wypełnienia? Czemu akurat ta osoba? Co ta osoba mi pokazuje, że do tej osoby mnie ciągnie? Czy są w tym uczuciu, pociągu dla mnie jakieś lekcje? Czego mogę się z tego nauczyć? A kiedy spojrzę na to z dystansu to jak to będzie wyglądać?
Chodzi o to by sednem naszych dywagacji nie czynić nieobecności drugiej osoby i pragnienia tej osoby w swoim życiu, a właśnie to uczucie które się czuje. Tak by z tego uczucia czynić dla siebie zwycięstwo, zaczątek kreatywności, siłę do życia, uśmiech, optymizm, by obserwować to uczucie i brać z niego to co najlepsze dla nas nawet jeśli obiekt owych uczuć jest daleko.
Mayali
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 262
Rejestracja: 24 lut 2022, o 22:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Mayali » 7 wrz 2022, o 12:44

wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 12:12
nie napisałam do ciebie tylko ogólnie.

Spoko spoko... chyba jestem trochę przewrażliwiona :roll: i zagubiona...Sorry
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 13:08

Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 12:44
wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 12:12
nie napisałam do ciebie tylko ogólnie.

Spoko spoko... chyba jestem trochę przewrażliwiona :roll: i zagubiona...Sorry
hmm.. a widzisz, a na zagubioną nie wyglądasz jak się ciebie czyta. taka świadoma i racjonalna się wydajesz :wink:
w ogóle jak was tutaj czytam dziś, ten wątek w sumie, to się tak zastanawiam gdzie są te wszystkie racjonalne, mądre, świadome kobiety, które w necie tak sensownie piszą? :wink: bo uwierzcie że w realu tego nie widać :wink: przeciwnie, w realu same zazdrośnice, histeryczki, egoistki, robiące dramy z niczego. czy to tylko ja tak źle trafiam? :wink:
Mayali
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 262
Rejestracja: 24 lut 2022, o 22:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Mayali » 7 wrz 2022, o 13:55

wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 13:08
Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 12:44
wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 12:12
nie napisałam do ciebie tylko ogólnie.

Spoko spoko... chyba jestem trochę przewrażliwiona :roll: i zagubiona...Sorry
hmm.. a widzisz, a na zagubioną nie wyglądasz jak się ciebie czyta. taka świadoma i racjonalna się wydajesz :wink:
w ogóle jak was tutaj czytam dziś, ten wątek w sumie, to się tak zastanawiam gdzie są te wszystkie racjonalne, mądre, świadome kobiety, które w necie tak sensownie piszą? :wink: bo uwierzcie że w realu tego nie widać :wink: przeciwnie, w realu same zazdrośnice, histeryczki, egoistki, robiące dramy z niczego. czy to tylko ja tak źle trafiam? :wink:
Masz zestaw fajnych, świadomych babek na forum i pytasz ich dlaczego "inne" w realu robią dramę z niczego?
Zapytaj tych "innych" ...w realu 8)
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 14:15

Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 13:55

Masz zestaw fajnych, świadomych babek na forum i pytasz ich dlaczego "inne" w realu robią dramę z niczego?
Zapytaj tych "innych" ...w realu 8)
obstawiam inną opcję, taką że w necie wszystkie są idealne, a w realu... niekoniecznie :wink:
LastBreath
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 233
Rejestracja: 31 mar 2022, o 21:55

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: LastBreath » 7 wrz 2022, o 14:32

wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 14:15
Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 13:55

Masz zestaw fajnych, świadomych babek na forum i pytasz ich dlaczego "inne" w realu robią dramę z niczego?
Zapytaj tych "innych" ...w realu 8)
obstawiam inną opcję, taką że w necie wszystkie są idealne, a w realu... niekoniecznie :wink:
Tak też może być.. chociaż opcji może być kilka i wszystkie mogą być prawdziwe ;) np.
1) większość wypowiadających się to kobiety z bagażem doświadczeń, które odrobiły swoją lekcje
2) efekt skali- forum zrzesza kobiety z całego kraju i niw tylko, a w realu najczęściej mamy do czynienia z osobami z tego samego rejonu i pobliskich
3) część osób świetnie zna się na teorii, ale z praktyką już gorzej 🤔

Ale w końcu nikt nie jest idealny
Awatar użytkownika
AniaMac
uzależniona foremka
uzależniona foremka
Posty: 847
Rejestracja: 2 lut 2016, o 14:30

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: AniaMac » 7 wrz 2022, o 14:54

wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 13:08
Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 12:44
wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 12:12
nie napisałam do ciebie tylko ogólnie.

Spoko spoko... chyba jestem trochę przewrażliwiona :roll: i zagubiona...Sorry
hmm.. a widzisz, a na zagubioną nie wyglądasz jak się ciebie czyta. taka świadoma i racjonalna się wydajesz :wink:
w ogóle jak was tutaj czytam dziś, ten wątek w sumie, to się tak zastanawiam gdzie są te wszystkie racjonalne, mądre, świadome kobiety, które w necie tak sensownie piszą? :wink: bo uwierzcie że w realu tego nie widać :wink: przeciwnie, w realu same zazdrośnice, histeryczki, egoistki, robiące dramy z niczego. czy to tylko ja tak źle trafiam? :wink:
Zapraszam do sklepu monopolowego na warszawskiej Woli, leczymy od ręki już od 9 zł za seteczkę ,,szczęścia" no przeca, że chwilowego ale natychmiastowego.
Sympatyczna1974
natchniona foremka
natchniona foremka
Posty: 305
Rejestracja: 8 lut 2022, o 08:03

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Sympatyczna1974 » 7 wrz 2022, o 16:35

Ja dodam od siebie wniosek z odrobionej lekcji tak w życiu kochać tak być i istnieć z kimś żeby się nie uzależnić od tej osoby emocjonalnie. Uzależnienie emocjonalne to stan chorobowy to nie miłość i tego nie można mydlić z miłością. Poza tym ludziom trzeba dać wolność nie wolno ich trzymać na sile a tym samym siebie przy nich bo dając im wolność dajemy im możliwość rozwoju. Ja dałam wolność i może ta cisza moja wyglądała dziwnie może była pustka i dla mnie i dla mojej… ale dała jej szczęście i wolność dała jej rozwój …
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 16:44

a dla mnie kochać kogoś to przy nim być. na dobre i na złe. chyba że ten ktoś poprosi o wolność, przestrzeń, czas, rozwój, i co tam jeszcze chce, wtedy ok, rozłąka jest uzasadniona. i tylko wtedy, jeśli mowa o milości.
LastBreath
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 233
Rejestracja: 31 mar 2022, o 21:55

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: LastBreath » 7 wrz 2022, o 17:24

Można dawać to wszystko drugiej osobie będąc jednocześnie przy niej. Kwestie wolności w zdrowym związku trafnie opisała wyżej AniaMac.
Natomiast jeśli z jakiś powodów druga strona nie chce trwać w relacji lub jej oczekiwania są zupełnie inne od naszych, a my wiemy, że nigdy im nie sprostamy niewątpliwie należy pozwolić jej odejść (czasami właśnie to jest przejawem prawdziwej miłości). Nic na siłę.. nawet jeśli nasze usilne starania zatrzymają przy nas partnerkę/ partnera to prędzej czy później skończy się dramatem dla którejś albo dla obu stron
Sympatyczna1974
natchniona foremka
natchniona foremka
Posty: 305
Rejestracja: 8 lut 2022, o 08:03

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Sympatyczna1974 » 7 wrz 2022, o 17:45

Do takich zachowań trzeba dojrzeć emocjonalnie czego bardzo dużo osób nie rozumie … niestety niektórzy dojrzewają późno w sprawach miłości a niektórzy nie dojrzewają nigdy
Mayali
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 262
Rejestracja: 24 lut 2022, o 22:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Mayali » 7 wrz 2022, o 17:56

Jak tak czytam te posty to setka wódki wydaje się być całkiem niezłym pomysłem. Czy co wy tam w tym słoikowie podajecie w setkach...?
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 17:59

ja odniosłam się do takiej sytuacji, którą często widuję u kobiet, która wygląda tak: kocham cię, więc cię porzuce, bo tak będzie dla ciebie lepiej (i tu wstaw dowolne: bo będziesz mogła się rozwijać, bo zasługujesz na kogoś lepszego, bo nie jestem cię warta, itd,). no to nie, sory, ale nie kochasz jej, kochasz siebie i tak tobie będzie lepiej, nie jej. chyba że druga strona o to prosiła, wtedy jak najbardziej. kochać kogoś to znaczy być z nim, dbać o niego, każdego dnia. i nie mówię o sytuacji w której ktoś nie chce, bo jak nie chce, to znaczy że nie kocha i tyle. mowie o sytuacji w której obie strony kochają się, ale jedna decyduje za nie dwie że odchodzi, bo tak będzie dla obu lepiej (decyzja jednej, nie obu z nich).
piszę o tym, bo dawno temu znałam taką parę les, kochającą się parę, gdzie jedna zdecydowała za nie obie, że odchodzi, rzekomo dla dobra tej drugiej, bo na nią nie zasługuje, bo tak będzie lepiej dla tamtej, bo tak ją kocha że nie chce marnować jej życia swoimi problemami, bla, bla, bla. skończyło się tak, że ta co ją porzucono popełniła krotko później samobójstwo, a w liście pozostawionym do rodziny wyjaśniła że nie mogła znieść rozstania. i tak się kończy decydowanie za kogoś co jest dla niego dobre a co nie, i co mu zmarnuje życie a co nie. także ja się upieram przy swoim, że kochać kogoś to znaczy być z nim, dbać o jego dobry stan szeroko pojęty :wink:
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 18:03

Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 17:56
Jak tak czytam te posty to setka wódki wydaje się być całkiem niezłym pomysłem. Czy co wy tam w tym słoikowie podajecie w setkach...?
czemu?
LastBreath
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 233
Rejestracja: 31 mar 2022, o 21:55

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: LastBreath » 7 wrz 2022, o 18:41

Takich sytuacji gdzie ktoś się bardzo kocha, ale jednak rozstaje bo niby dla drugiej strony będzie tak lepiej chyba jednak jest niewiele. Wydaje mi się, że w większości przypadków gdzie ktoś twierdzi, że „jesteś dla mnie za dobra” chodzi tak naprawdę o coś zupełnie innego. Jest to raczej coś w rodzaju wymówki.. przyczyny trzeba doszukiwać się gdzieś indziej.

Powiem Tobie z doświadczenia.. byłam w relacji gdzie druga strona próbowała uszczęśliwić mnie na siłę. Było jej „za dużo”, „za mocno”, zbyt wiele w moim odczuciu „poświęcała”. Dawała więcej niż ja mogłam dać i to mnie przytłaczało. Czułam się osaczona, ubezwłasnowolniona, a jednocześnie gorsza. Za wszelką cenę próbowałam się odwdzięczyć godząc na rzeczy na które z różnych powodów normalnie bym się nie zgodziła. Doprowadziło to do tego, że relacja stała się potwornie toksyczna, pozwoliłam przekroczyć swoje granice i pogubiłam się w tym wszystkim. Takie zachowanie nie jest zdrowe.
Nie można nikogo uszczęśliwiać na siłę tak samo jak nie można pomóc komuś kto tej pomocy nie chce. Można natomiast dać przestrzeń, wysłuchać co nam chce przekazać, zaakceptować ją w całości i jej wybory. Być, ale na tyle na ile chce żebyśmy były, a nie na tyle ile nam się wydaje, że powinniśmy być. W końcu to, że ja mam taką a nie inną potrzebę wcale nie oznacza, że ona również.

Historia Twoich znajomych jest niewątpliwie tragiczna. Wydaje mi się jednak, że kobieta, która zdecydowała się na tak ostateczny krok miała o wiele większe problemy niż żal i smutek po rozstaniu. Nie można nikogo czynić odpowiedzialnym za nasze szczęście.
Mayali
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 262
Rejestracja: 24 lut 2022, o 22:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: Mayali » 7 wrz 2022, o 18:46

wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 16:44
a dla mnie kochać kogoś to przy nim być. na dobre i na złe. chyba że ten ktoś poprosi o wolność, przestrzeń, czas, rozwój, i co tam jeszcze chce, wtedy ok, rozłąka jest . i tylko wtedy, jeśli mowa o milości.
dlatego
wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 17:59
kochać kogoś to znaczy być z nim, dbać o niego, każdego dnia(...) kochać kogoś to znaczy być z nim, dbać o jego dobry stan szeroko pojęty :wink:
... i dlatego

Mam dysonans poznawczy. Już pomijam to czy, się uzależniłam, czy czuję pustkę, czy ją zapełniam kimś innym, czy dałam wolność i tą całą analizę o potrzebach i narzędziach... Wolność i przywiązanie w nadmiarze prowadzi do zgonu uczucia.

Co to znaczy, że ktoś odchodzi żeby się rozwijać? Dlaczego nadal to jest prawdziwa miłość a nie tylko zwyczajny egoizm? Sztuczka żeby uciec? Nieumiejętność odejścia w szczery i otwarty sposób...
wojtek
super forma
super forma
Posty: 2878
Rejestracja: 19 lis 2016, o 21:43

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: wojtek » 7 wrz 2022, o 19:02

Mayali pisze:
7 wrz 2022, o 18:46
wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 16:44
a dla mnie kochać kogoś to przy nim być. na dobre i na złe. chyba że ten ktoś poprosi o wolność, przestrzeń, czas, rozwój, i co tam jeszcze chce, wtedy ok, rozłąka jest . i tylko wtedy, jeśli mowa o milości.
dlatego
wojtek pisze:
7 wrz 2022, o 17:59
kochać kogoś to znaczy być z nim, dbać o niego, każdego dnia(...) kochać kogoś to znaczy być z nim, dbać o jego dobry stan szeroko pojęty :wink:
... i dlatego

Mam dysonans poznawczy. Już pomijam to czy, się uzależniłam, czy czuję pustkę, czy ją zapełniam kimś innym, czy dałam wolność i tą całą analizę o potrzebach i narzędziach... Wolność i przywiązanie w nadmiarze prowadzi do zgonu uczucia.

Co to znaczy, że ktoś odchodzi żeby się rozwijać? Dlaczego nadal to jest prawdziwa miłość a nie tylko zwyczajny egoizm? Sztuczka żeby uciec? Nieumiejętność odejścia w szczery i otwarty sposób...
nie rozumiem tego co napisałaś :wink:

ja się wyraziłam chyba jasno. kochać to znaczy być z kimś, w zasięgu jego wzroku, by móc dbać o niego/nią, pomagać, wspierać, troszczyć się, etc. jak ktoś odchodzi to znaczy że nie kocha, i nie ma znaczenia jakich wymówek użyje (bo chce sie rozwijać, bo czuje się gorszy, bo to zły moment na miłość, etc.). proste? proste :wink: czego tu nie rozumieć? :wink:
LastBreath
foremka dyskutantka
foremka dyskutantka
Posty: 233
Rejestracja: 31 mar 2022, o 21:55

Re: stara miłość nie rdzewieje, czy nie zamknęłam pewnego rozdziału?

Post autor: LastBreath » 7 wrz 2022, o 19:03

Jeśli ktoś odchodzi bo chce się rozwijać to znaczy chyba tylko tylko, że w związku nie czuje się dobrze i już mu nie zależy wiec stawia na siebie. A w takim wypadku nie ma co się szarpać.
Przestrzeń w związku pozwalająca na indywidualny rozwój każdej ze stron to jednak coś zupełnie innego
ODPOWIEDZ