smaku - profil

Ostatnio na blogu: Od jakiegoś czasu męczy mnie jedna myśl dość często, przypomina mi się ciągle i zaczynam mieć depresję coraz bardziej z tego powodu, bo czas mija, lata mijają, a chodzi o to, że najpiękniejsze dziewczyny są zawsze w młodym wieku, oczywiste. No więc kiedy przeglądam czasem stare kalendarze, sprzed 3, 5, 10-ciu lat, sprzed 20-tu nawet, potem oglądam stare filmy z lat 60-tych, potem zaczynam sobie przypominać kobiety z XIX wieku, z XVIII, potem po kolei, aż cofam się do starożytności, normalnie i tak wszystko leci mi i mija przed oczami w myślach, same wspomnienia gołych dziewczyn, które pamiętam... i właśnie największa depresja jest w tym, że nie każdą, którą pamiętam, widziałem na golasa, chociaż w kostiumie kąpielowym jakimś, albo w biustonoszu, w samych majtkach, to już byłby raj, oczywiste, nawet bym nie narzekała, że więcej nie widziałam, oczywiste. Hmm...

No więc to straszna tragedia zaczyna być dla mnie, bo tyle dziewczyn i kobiet znam, pamiętam, co mówić znajome, koleżanki, z dawnych lat, z niedawna nawet, etc., etc., zawsze każdą dziewczynę, którą widzę na tym świecie, chciałabym kiedyś zobaczyć nago, no przecież to jakiś genialny cud by był, jak jakiś raj, oczywiste, ale to NIGDY, ale NIGDY nie jest możliwe, oczywiste - jak we wczorajszym wpisie, podobnie, że z tego wynika, że raj jest nigdy nie dostępny dla człowieka, nie ma szans, oczywiste. Hmm... a tak niewiele by potrzeba było, żeby być w raju, no kurde.

Chodzi o to, że tylko żeby zobaczyć znaną sobie dziewczynę w biustonoszu, to przecież już jest raj prawie że zupełny, oczywiste. Co mówić zobaczyć w majtkach, a bez biustonosza, na przykład, hmm... no to, to jak wyżej pisałam, że to już ostateczny raj na Ziemi - zobaczyć znajomą sobie dziewczynę, czy kobietę, w samych majtkach, bez biustonosza, no kurde. Tylko tyle wystarczy, żeby był raj na świecie, hmm... kurde, jakie to denerwujące, no.

I teraz to, o czym na wstępie, że zaczynam mieć depresję ostatnio coraz częściej na skutek myśli, że czas mija, lata mijają i chodzi o to, że jeśli te wszystkie dziewczyny, które by się chciało zobaczyć nago, albo chociaż w samych majtkach, są coraz starsze, starsze i starsze i w końcu wyjdzie, że nawet potem nie wiadomo, czy byłoby po latach na co patrzeć, hmm...

Chociaż z drugiej strony, to inaczej chyba działa, bo znana osoba, nawet, jeśli byłaby staruszką, to jeśli się marzyło kiedyś, żeby tak móc zobaczyć bez biustonosza, albo nagą zupełnie, hmm... to potem i tak się pamięta i tak zostaje na zawsze już, no więc nie wiem... no ale jednak gdyby każda taka dziewczyna miała swoje zdjęcie, nago, albo bez biustonosza przynajmniej, na przykład, kiedy jeszcze była piękna i młoda, to przynajmniej byłaby to pamiątka na wieczność genialna, oczywiste - przecież po wiekach nawet, kiedy ktoś zobaczy zdjęcie kobiety sprzed wieków, to widać, że ładna, piękna, goła zupełnie, no to podnieca po wiecznościach nawet, co za różnica, czy starożytność, epoka kamienia, początki ludzkości, czy XXVII, czy XXXVI wiek naszej ery, w przyszłości, przykładowo, hmm... piękna kobieta zostaje na wieczność tak, jak ją się utrwali, że tak powiem, chociaż to chyba nie za bardzo odpowiednie słowo, hmm... tak, jak się ją widzi i pamięta potem, zostaje przez wieki i na wieczność, i wszystkie pokolenia ludzi z przeszłości, czy przyszłości, czy dziś, obojętne kiedy, oczywiste - mogą zobaczyć to samo, hmm...

No i teraz właśnie znowu a propos depresji wspomnianej, co mi się zaczyna zdarzać coraz częściej, kiedy sobie tak rozmyślam przy porządkach czasem... jak potem móc oglądać taką dziewczynę, którą się znało, kiedy nie zrobiła sobie żadnego zdjęcia ładnego, a potem jest już staruszką, hmm...

... i może tylko wspominać i mówić słowami:

"Kiedyś byłam taka piękna, młoda, zdrowa, kurde... ciało jędrne, piękne, zdrowe takie, cycki zdrowe, jędrne, tyłek miałam ładny, wszystko ładne, nogi, brzuch, biodra, włosy miałam piękne nawet, zdrowe, mocne, silne takie, jak jakaś suka zdrowa normalnie, no jak by nie było, byłam młoda, zdrowa, śliczna... a teraz co mi zostało... hmm... kurde, zagłada..."

No i właśnie... a wystarczyło sobie zrobić jedno zdjęcie chociaż, tylko jedno, i by się miało po latach potem i byłoby co pokazać, na co popatrzeć, powspominać, jaką się było ładną, młodą, na golasa, no kurde...

... wystarczyło zrobić sobie zdjęcie ot tak, jedno nawet tylko, na pamiątkę, schować, zgrać na kartę gdzieś, na pendrive, na dyskietkę, do szafy głęboko, albo nawet wydruk zdjęcia, jedno zdjęcie papierowe, zwyczajne wystarczyło mieć i schować między książki gdzieś, hmm... za 5, czy 10 lat się znajdzie niechcący i niedowierzanie... wystarczyło sobie zrobić raz takie zdjęcie, żeby mieć i zapomnieć... hmm...

No i właśnie... jeśli ktoś nie ma, to już nigdy nie będzie, hmm... kurde, jaka to depresja. Znowu chyba popełnię samobójstwo, jak wczoraj, hmm...

No kurde, zamiast raju, zostaje pustka i nicość, nic nie zostaje, Boże, jaka to wielka depresja, odechciewa mi się żyć...